به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

استفاده از برخی داروها برای زنان باردار ایمن شد

تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۴۴۶۷۸

محققان اطلاعاتی در مورد طراحی نانوذرات لیپیدی برای استفاده ایمن در دوران بارداری ارائه دادند.

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در بیشتر موارد داروها و روش‌های درمانی که مورد کارآزمایی بالینی روی زنان باردار قرار نگرفته، از لیست داروهای مجاز برای این گروه خارج می‌شود و چه بسا ممکن است دارو برای آن‌ها مشکلی نداشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما به تازگی پلتفرمی ارائه شده که به این زنان کمک می‌کند ژن‌درمانی را به شکلی ایمن انجام دهند.

نانوذرات لیپیدی (LNPs) از زمان ساخت واکسن‌های mRNA ضدکرونا بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. محققان دانشگاه کارنگی ملون در تلاش هستند تا با درمان بیماری در سطح ژن، مسیر انواع روش‌های درمانی جدید را باز کنند.

کاترین وایتهد می‌گوید: «در فکر کردن به آینده ژنتیک، مایلیم بدانیم چه چیزی می‌تواند برای افراد باردار نیز مفید باشد.»

وایتهد در مقاله ای که در PNAS منتشر شده است، اطلاعاتی در مورد طراحی نانوذرات لیپیدی برای استفاده ایمن در دوران بارداری ارائه می‌دهد. نانوذرات لیپیدی وسایل انتقال دهنده‌ای هستند که mRNA را وارد سلول‌ها می‌کنند.

بخشی از این سوالات در مورد ایمن بودن ژن‌درمانی برای افراد باردار، به موضوع فقدان ابزاری امن برای انتقال مواد ژنتیکی است. این گروه تحقیقاتی روی این موضوع کار می‌کردند که چگونه نانوذرات در بدن افراد باردار نسبت به دیگران رفتار می‌کند.

سیستم ایمنی و واکنش معمول آن به هر چیز خارجی، در طول بارداری تغییر می‌کند. درک تغییرات در پاسخ ایمنی به نانوذرات لیپیدی به دلیل سمیت‌های بالقوه و سایر مسائل مهم است.

مطالعات این گروه نشان می‌دهد که اثرات نانوذرات لیپیدی در دوران بارداری وابسته به شیمی است. گنجاندن لیپیدهای مختلف در نانوذره، شیمی آن را تغییر می‌دهد، که به نوبه خود نحوه واکنش سیستم ایمنی را تغییر می‌دهد.

در این مطالعه، محققان ۲۶۰ لیپید مختلف را بررسی کردند. آن‌ها شامل موادی بودند که بدون ایجاد پاسخ ایمنی به خوبی کار می‌کنند و باعث پاسخ ایمنی می‌شوند.

این مطالعه نشان می‌دهد که نانوذرات لیپیدی مورد استفاده در آزمایش‌های این گروه به جنین نمی‌رسد. در دوران بارداری، بدن موانع مختلفی برای تحویل دارو دارد. یکی از بارزترین آن‌ها جفت است. در تامین مواد مغذی برای جنین کلیدی است و در عین حال مانع از انتقال هر چیز سمی می‌شود. اکثر درمان‌هایی که یک زن به آن نیاز دارد باید از جنین دور نگه داشته شود. تحقیقات این گروه نشان می‌دهد که می‌توان mRNA را به جفت رساند بدون اینکه در جنین انباشته شود.

تعدادی از بیماری‌ها وجود دارد که در آن‌ها اختلال عملکرد جفت وجود دارد. یکی از شایع ترین آن‌ها پره اکلامپسی است. وایتهد می‌گوید: «اگر بتوانیم mRNA را به جفت برسانیم، فرصت‌هایی برای درمان و همچنین کشف علت وقوع این بیماری‌ها باز می‌شود.»

محققان همچنین به بررسی نانوذرات لیپیدی پرداختند که در تحقیقات قبلی نشان داده شده بود که التهاب‌زا هستند و دریافتند که مانع رشد جنین می‌شوند.

شیمی‌های خاصی وجود دارد که محققان می‌توانند پیش‌بینی کنند که هر چیزی حاوی آن گروه ساختاری خاص، مشکل ایجاد کند. با درک بهتر ساختار-عملکرد، محققان می‌توانند با دقت بیشتری پیش‌بینی کنند که از چه لیپیدهایی در آینده استفاده کنند.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: زنان باردار دارو نانو دوران بارداری نانوذرات لیپیدی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۴۴۶۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا نانوذرات از طریق دستگاه گوارش به بافت مغز می‌رسند؟

آیا این امکان وجود دارد که نانوذرات از دستگاه گوارش عبور کرده و دارو را مستقیم به بافت مغز برسانند؟ محققان دانشگاه ایالتی میشیگان می‌گویند بله و انتظار می‌رود آخرین یافته‌های آنها برای بیماران مبتلا به اختلالات نورودژنراتیو مانند مولتیپل اسکلروزیس یا ام‌اس، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS و بیماری پارکینسون یا PD مفید باشد. این کار با همکاری شرکت کلین نانومدیسین انجام شده است.

به گزارش ایسنا، مرتضی محمودی، دانشیار گروه رادیولوژی در کالج‌های پزشکی استئوپاتی و پزشکی انسانی و سلامت دقیق دانشگاه ایالتی میشیگان می‌گوید: ما بر روی شناسایی هویت بیولوژیکی نانوذرات از جمله نوعی از پروتئین‌ها که به سطح می‌آیند، متمرکز هستیم. این موضوع مهم است زیرا نوع پروتئین‌هایی که به سطح می‌آیند، الگوی منحصربه‌فردی را ارائه می‌دهند که می‌تواند ما را برای عبور از سد خونی مغز و کار مستقیم در بافت‌های مغز یاری کند.

محمودی و تیم تحقیقاتی او دو مقاله در مورد هویت بیولوژیکی نانوذرات منتشر کرده‌اند. اولین مورد با عنوان «Measurements of heterogeneity in proteomics analysis of the nanoparticle protein corona across core facilities » در سال ۲۰۲۲ در نشریه Nature Communications منتشر شد.

دومین مقاله این گروه با عنوان « A uniform data processing pipeline enables harmonized nanoparticle protein corona analysis across proteomics core facilities » در ماه ژانویه ۲۰۲۴ در Nature Communications منتشر شد.

محمودی می‌گوید: نانوذرات یکسان با پروتئین کرونا را تهیه و به ۱۷ مرکز ارزیابی مختلف ارسال کردیم. ما تنوع داده‌های قابل‌توجهی را از پروتئین‌های ارسالی دریافت کردیم، بنابراین روشی برای تجزیه و تحلیل برای کمک به آزمایشگاه‌ها در بازتولید دقیق‌تر داده‌ها از هویت بیولوژیکی نانوذرات ایجاد کردیم. این ابزار به جامعه علمی کمک می‌کند تا در تحلیل نتایج هماهنگ‌تر شوند.

محمودی می‌گوید: از آنجایی که ما بیش از ۱۵ سال تجربه تجزیه و تحلیل قوی کرونا پروتئین را داریم، توانستیم با شرکت کلین نانومدیسین (Clene Nanomedicine) برای روشن کردن هویت بیولوژیکی نانوذرات آنها همکاری کنیم.

CNM-Au۸ سوسپانسیونی از نانوبلورهای طلا است که بیماران می‌توانند به صورت خوراکی مصرف کنند. نانوکریستال‌ها از طریق دستگاه گوارش عبور کرده و وارد سیستم گردش خون بدن می‌شوند، جایی که با پروتئین‌های خون و سایر مولکول‌های زیستی برهم‌کنش می‌کنند و توسط آنها پوشانده می‌شوند.

به نقل از ستاد نانو، محمودی توضیح داد که این ترکیب توانایی نانوبلورها را برای عبور از سد خونی مغزی افزایش می‌دهد. تحقیقات ما نشان می‌دهد که این نانوبلورهای طلا که با استفاده از روشی جدید برای تشکیل ساختارهای خاص و بدون سورفکتانت‌ها ساخته شده‌اند، می‌توانند یک کرونا پروتئین متمایز تشکیل دهند که دسترسی به بافت مغز را تسهیل ‌کند.

انتهای پیام